همیشه و هر جا در برابر اعتدال ، یا افراط است ، یا تفریط !
مشخصاً در حوزه ممیّزی و نظارت ( و مشخصّاً در حوزه رسانه ) ، آن چیزی که منشأ بروز ناهنجاری هاست ، یا نبود خط قرمز است یا وجود خط قرمزهای غیر منطقی و عبث !
( عدم تعریف درست و کاربردی و واقع بینانه از خطوط قرمز ) ! مسئله اینست !
..........
دارید تلوزیون تماشا می کنید . برنامه ایست ! گروه موسیقی
سنتی دعوت شده اند و دارند برنامه اجرا می کنند ، زنده !
خواننده خوش صدا دارد می خواند و نوازنده دارد می نوازد ! نی ، تار ، سنتور ... مهم نیست ! مهم اینست که نوازنده دارد می نوازد و شما صدایش را می شنوید ، اما چیزی نمی بینید ! چون تصویر بردار ، نماهای بسته از نوازنده می گیرد و سازش را سانسور ! میکند .
.........
واقعاً شنیدن صدای تار و سنتور و نی ، بیشتر محل تأمل است یا دیدن خود تار و سنتور و نی ؟
اگر قرار است اتفاقی بیفتد ، قطعاً ، این صداست که نقش اساسی دارد نه دیدن خود نی و سنتور و تار !
ببینید در صدا و سیمای ما ، حجم موسیقی هایی که شعر و ملودی سطحی و نازل دارند ، چند برابر موسیقی فاخر است ؟
مشخصاً در برنامه های مناسبتی زنده که بصورت جشن های عمومی برگذار می شود ، بسامد دعوت از خوانندگانی که با شعر و ملودی سطحی ، برنامه اجرا می کنند ، بسیار بالاست . شعر و ملودی هایی که بوی عاشقانه های زمینی کوچه بازاری و خیابانی می دهند !
اما در برابر آن چقدر مجال هست برای خوانندگان زحمت کشیده ای که در این حوزه بصورت علمی و حرفه ای ورود کرده اند ؟ ؛ خوانندگانی که با ملودی درست ایرانی و سنتی و اشعار فاخر شاعران بزرگ این سرزمین ، کار میکنند ؟
نهایتاً آیا تاثیری که موسیقی سطحی و شعر بی مفهوم کوچه بازاری روی مخاطب میگذارد ، منفی تر است یا نشان دادن نی و سنتور و تار ؟
« این » باید به عنوان خط قرمز تلقی شود یا « آن » ؟
پ.ن ) من طرفدار موسیقی نیستم و نمی توانم باشم ! اما طرفدار سالم ماندن ذائقه هنری و فرهنگی مخاطب هستم . طرفدار این که « بد » و « بد تر » یا « خوب » و « خوب تر » رو با هم قاطی نکنیم !
همین مطلب در سایت خبری تحلیلی پارسینه
چند کلمه ای در مورد موسیقی میخواهم بنویسم ولی قبل از اینکه این پست رو بخونید چند کلمه ای رو که در معرفی وبلاگ نوشتم ، ملاحظه بفرمایید ...
ملاحظه فرمودید ؟ ...
خب حالا بسم الله :
موسیقی ، ذاتاً نقش اساسی در زندگی آدمها نداره. یعنی ذاتاً وجود یا عدم وجود موسیقی در جامعه و برای جامعه ضرورتی نداره .
تصور یه زندگی بدون موسیقی رو بکنید ! خب ؟ مشکلی هست ؟ البته اگه کسی به موسیقی معتاد شده باشه و عادت کرده باشه طبیعتا نظرش چیز دیگه ایه !
اما مسئله اینجاست که موسیقی ، با توجه به اثرات مثبت یا منفی که میتونه داشته باشه ، نقشش مهم میشه ! و نمیشه گفت موسیقی کلاً ممنوع ! یا موسیقی کلاً مجاز !
توضیح اینکه یک جریان موسیقایی میتونه یک جریان و فضای منفی یا مثبت ایجاد کنه.
مثلا نوعی از موسیقی به نام رپ فارسی که عمدتاً ریتم تند و شعر سیاهی داره ، اثر منفی و خیلی نامطلوبی روی شنونده میگذاره یعنی احساس بدی به شنونده منتقل میکنه و اصلا گاهی به او یه جهان بینی و نگاه منفی میده و بالعکس !
یعنی از اون طرف یه موسیقی خوب ( مثلا اکثر انواع موسیقی به اصطلاح سنتی و نه همش ) ، هم به جهت دستگاه های موسیقایی و هم به جهت اشعار مورد استفاده ، قطعا اثر مثبتی در شنونده داره .
منظورم از اثر مثبت ، لزوماً انتقال یک گزاره معرفتی به شنونده نیست . بلکه مراد ، انتقال یه احساس مثبت است .
ممکن است گفته شود که این احساس مثبت ، یه احساس کاذبه ! و معیار صادق یا کاذب بودن احساس دریافت شده از شنیدن یک قطعه موسیقی رو این بدونن که اون احساس مثبت ( مثلا به یاد خدا افتادن ) باید انسان رو از معصیت باز بداره ! اما توجه کنیم که لزوماً نباید که یاد خدا اثر قطعی و جلوگیرانه داشته باشه .
یعنی ممکن است ما از خواندن یک آیه قرآن هم به یاد خدا بیفتیم و این احساس ، واقعی و غیرکاذب هم هست ولی این احساس لزوما ما را از معصیت باز نمی دارد.
به همان صورت ( بلاتشبیه )، ممکن است ما از شنیدن یه قطعه موسیقی به یاد پروردگار بیفتیم و این احساس واقعی هم باشد اما خب یه احساس عمیق و بازدارنده نباشه . ولی خب قطعاً کاذب هم نیست !
شعری که در موسیقی استفاده میشود هم میتواند حوزه تاثیر وسیعی داشته باشد . اشعار خوب و محکم به مرور زمان می توانند بر نوع گویش و حتی نوع رابطه اجتماعی مردم تاثیر بگذارند. این تاثیر گاه تا لایه های سیاسی و فرهنگی جامعه نیز رسوخ میکند و اینها همه از قدرتی است که از ترکیب شعر و موسیقی فراهم می آید. همانگونه که شعر بد و ضعیف در ترکیب با موسیقی سخیف و سطحی ، می تواند اثرات منفی عمیقی بر حوزه های گفته شده بگذارد
پ.ن اول : اینجا نکته هایی باریکتر از مو هست که شکافتنش یه کار فنّی و دقیقه !
پ.ن دوم :عنایت بفرمایید که نتیجه این حرف ها ، قطعاً توصیه و ترجیح گوش دادن به موسیقی نیست ! من فقط دارم اثرات موسیقی رو عرض میکنم که لزوماً ، همیشه اثرات منفی و یا همیشه اثرات مثبت نداره . بلکه میتونه تحت یه شرایطی اثر مثبت یا منفی داشته باشه.